31 Aralık 2015 Perşembe
2016
Hayır çok sağlıklı değilim, param da yok. Aşka ihtiyaç değil lüks gözüyle bakıyorum. Yeni başlangıçlar, daha iyi bir fizik.. Bunlar o kadar önemli değil. 2016' nın da diğer senelerin geldiği gibi bana bir borcu yok. Aksine geçirdiğim her sene, istemediğim halde bana bazen çok güzel bazen de inanılmaz kötü tecrübeler verdi. Hepsi için teşekkür ederim. Herkese teşekkür ederim.Uyurken beni seyreden anneme de teşekkür ederim, bugün bana kırtasiyede bağıran adama da. Hayatta en çok değer verdiğim insanlardan ayıranlara da.
Peki, 2016'dan ne mi istiyorum? Yaşadığımı hissetsem yeter. Benliğimi benden almasın yeter. Yaşadığım her anı seviyorum çünkü ben. Acısı da tatlısı da benim olsun. Ama her günü bir öncekinden daha iyi bir Ariel olarak uyanayım.
SB.
Ayrıca sanatçıların,aşkta, sekste veya yalnızlıkta ilham bulmalarını da saçma buluyorum. Bunların hepsi birer şart. İstersen tuvalette deterjan/şampuan arkası okurken bile ilham geliyor. Elimdeki yaseminli yeşil çaya bakıyorum ve ilk çayın nası içildiği aklıma geliyor. sonra oradan acaba o kaynayan suya* çay yaprağı değil de defne yaprağı düşseydi nasıl olurdu diye düşünüyorum. Sonra kafamı çeviriyorum -ki çevirdiğim yerde pencere var soğuk içeri kar taneleriyle giriyor- yaprak toplamak geliyor aklıma. Bulduğum ilk yapraklardan odamın bomboş duvarlarına yapıştıracağım. Çivi olmadığı için tablolarımı bir yerlere koyuyorum çünkü. Al işte ilham. Bu yazıyı yazarken bile gelebiliyor. Yani mesele bakmakta değil görmekte.
kaynayan su* : aslında nerede okuduğumu hatırlamıyorum, ama lipton'un sitesinde buldum. Reklam değil. Sadece ilk paragrafı okumak yeterli. Çayın Tarihçesi
Ve tabi ki günün şarkısı
30 Aralık 2015 Çarşamba
Hayalet
8 Ekim 2015 Perşembe
Sevgili Günlük Minvalinde Bloglamaya Devam
Şu an da tam buradayım işte. Hala gencim. Nereden başlayacağımı bilmiyorum. Ama inancım hayallerimden besleniyor. Okulu dondurmak çok düşündürücüydü ama biliyorum ki beni mutlu etmeyecekti orada devam etmek.
Güzelleme
9 Eylül 2015 Çarşamba
Gizli Ajan
Çünkü hep, şifre kırmak, gizli ajan olmak özel görevlerde anonim başarılar elde etmek gibi hayallerim vardı. Ah Indiana Jones az ölmedim senin yüzünden arkeolog olmak için veya astronot olmak için yükseklik korkumu yenmeye çalışmadım. O Chuck yüzünden şimdi kriptoloji kitapları okuyorum. Artık hayali değil de gerçek kahramanlar seçmem lazım kendime örnek alacak.
Ayrıca
22 senelik hayatım boyunca her zaman " Masabaşı iş istemem, gezicem tozucam ben!" diyen biri olarak nasıl bilgisayar mühendisliği seçtim, tanrım algılarımın üstüne televizyon danteli mi örttün de alıcılarımı kapadın?
Çalışmak vs Okumak
Merhaba, tam şu an "Registration Desk" koltuğumdan, okulu henüz dondurmuş biri olarak yazıyorum. Kafam karışık olduğu kadar da berrak aynı zamanda. Okulu özleyeceğimi biliyorum. Okulun eğitimini özlemeyeceğime ise kalıbımı basarım. Şu an bulunduğum, sadece yardım amaçlı katıldığım bu organizasyon işi de ne yapmak istemediğimi alenen yüzüme vuruyor. Ancak nerede olduğumu ve ne yapmak istediğimi hala netleştiremiyorum. Kimim ben ? Ne yapıyorum? Ne yapmak istiyorum? Ne yapmalıyım? Resmen yapmak fiili ile hayatımı idame ettirebilirim.
3 Eylül 2015 Perşembe
Bu gün
Günaydın, bugün okula gidip kaydımı donduracağım. Bu benim için ya bir şeylerin sonu ya da başlangıcı. Umarım ikincisi olur. Sadece yanımda bir dostum olsun ve bana güç versin isterdim. Olsun yalnızlık benim en sadık dostum.