19 Mart 2017 Pazar

Günün Şarkısı


Düzen Tarifi

Bu aralar kendimi çok iyi hissediyorum. İşlerimi yavaş yavaş yoluna koyuyorum ve biraz daha az düşünüp, daha az endişelenmeye başladım. Hayatı artık kale almıyorum.
Şimdi paragrafı baştan okuyunca depresyon skalasının minör kısmına kaydığımı fark ettim. Farkındayım en azından hala depresyonda olduğumun. Yazı yazmayı çok özlüyorum, keşke biraz daha fırsatım olsa da kendimi açabilsem. her bir post benim için ertesi gün hamlanmış bir beyin demek. Düzen ne zaman gelecek?

8 Mart 2017 Çarşamba

Şaman Tanıdığı Olan Var Mı?

Az önceki ruh irini akıtma seansından sonra, biraz daha iç açıcı şeyler konuşmaya karar verdim. Kimseye bahsetmediğim hayallerimden çıtlatabilirim. (Her şeyi anlattı.)
Bazen, içimde başka bir yerde olmalııymışım hissi doğuveriyor ve ishal krampı gibi terletiyor. Belki otobüste giderken, belki evde film izlerken, müzik dinlerken. Ve hep ait olduğum yeri düşünürken içim sıcacık oluyor. Neresi olduğunu bulmam çok zaman almadı ama şaşırttı. Spesifik bir yer var, ama ben ruhumun bir sırt çantasına sahip olduğunu düşünüyorum. Acaba bu konuda korkusuz olma sebebim ruhumun bir gezgin olması mı? Her gün kalkıp aynı şeyleri yapmak ruhen köreltse de kendi kendine gelen "Şu anda olmam gereken yer burası değil, bir amacım var ve ona gitmem gerek" hissi garip bir heyecan ve yaşama isteği veriyor bana. Ama geçtiğimiz 4 sene içinde ruhumu o kadar zedeledim ki hala toparlanma aşamasındayım. Ve hayatımdaki en motive edici his bu.
Sanırım önce ruhumu tedavi etmem gerek.

Ertelenen Psikolog Randevusu

Kafamda sorular tekrar yeşillenmeye başladı. Artık geceleri kabus görüyorum ve kendimden nefret ediyorum. Anksiyetem dorukta. Kimseyle konuşmak istemiyorum. Kendimi olmadığım biri gibi görmekten ve göstermekten sıkıldım.
Merhaba bu benim ve burası benim aforizma saçmaladığım bir text kutusu.
Benim dünyam, bazen ani zeka atakları, bazen muhteşem ikili ilişkiler ve çoğu zaman saçmalıklarla dolu. Kendimi hiçbir zaman bir yere ait hissetmedim. Kafamdaki sorulardan en eskisi de bu. Eğer benimle arkadaşsanız veya bir dönem arkadaş olduysanız bilirsiniz ki o sıcak kanlı arkadaş canlısı görüntünün altında hep bir karamsar ve obsesif canavar saklanır. Eğer aklı başında bir arkadaşsanız arkanıza bakmadan kaçarsınız.
Neden şimdi bunu yazıyorum. Haftalardır yaşadığım stres artık büyük bir aşamaya geçti ve düşünmek istemediğim şeyler düşünmeye başladım. Kendimden korkuyorum.

Ayın Şarkısı