Merhaba, yine yeniden ben. Bazen günlerce bazen aylarca bazen de yıllarca ara veririm. Aklımın bir köşesinde hep Doçerik olur ama. Bugün özellikle yazmak istememin sebebi ise, çok uzun zamandır hissetmediğim bir şeyi hissetmem oldu. Tazeyken kelimelere dökeyim ki belki bir daha hissedemeyebilirim.
Hep kalabalıkta olduğunuz için bazen yalnızlığınızı hissetmezsiniz. Sonra o kalabalıkta fiziksel olarak yalnız kaldığınız bir an gelir. Arkadaşlarınızı seyredersiniz, ne kadar eğleniyorlar değil mi? Kimse yokluğunuzun farkında değil. Sohbetin yoğunluğunda kendilerinin farkında değiller. O zaman belki yalnızlığınız canınızı acıtır. Siz bunu düşünürken aslında o gruptan biri eksikliğinizi çoktan farketmiştir ve sizi seyrediyordur bile. İşte orada minicik bir an hissedersiniz birileri için değerlisiniz. O an her zaman çıkmaz ya karşınıza işte onun değerini bilin.
